هنوز باورم نشده دوباره قراره از خونه برم
روزی 14 ساعت درس بخونم
هنوزم باورم نشده نمیتونم نه ماه دیگه زندگی کنم
خداااااا نمیتونم دیگه نمیتونننننمممممم
کاش یکی همین الان یهو از پنجره میومد تو یه گلوله تو مغزم خالی میکرد
کاش پارسال مرده بودم
کاش یسال دیگه این همه تلاش نمیکردم که اینجوری بشه
گناه من چی بود اخه؟
چرا من انقد بدبختم خداااااا چراااا؟
انقد گریه کردم دیگه جونی برام نمونده
دیگه این زندگیو نمیخوام خدایا بریییدمممممم
با خوندن این پست منم بسیار ناراحت شدم؛ اگه واقعا از روی علاقه درس نمی‌خونید، اگه برید سمت چیزی که دوست دارید بسیار بسیار موفق خواهید شد؛ مثلا هنر (عکاسی، نقاشی، آواز، رقص و ...) یا هر رشته یا کاری که بهش علاقه دارید. با اجبار درس بخونید به جایی نمی‌رسید؛ حتی اگه بهترین نمرات و رتبه‌ها رو کسب کنید، کارتون رو با بی‌میلی انجام خواهید داد و یک روزی ازش دلسرد خواهید شد.
یادتون باشه زندگی فقط و فقط در درس و دانشگاه و مدرسه خلاصه نشده. اگه واقعا هدفی در ذهن دارید که مطمئن هستید که درس خوندن می‌تونه شما رو به هدف نزدیک کنه، حتما و حتما این درس خوندن‌ها (با وجود همه‌ی سختی‌هاش) به شما کمک بسیاری خواهد کرد؛ در غیر این صورت، درس خواندن صرفا شما رو از زندگی کردن و رسیدن به هدفتون محروم میکنه. اگر هم که هدفی از درس خوندن ندارید، همین الآن، کتاب‌ها رو بزارید کنار و ببینید چطوری می‌تونید موفق بشید.
پس، با اجبار درس نخونید. خیلی‌هایی که درس نخوندند، حتی از کسایی با شرایط شما هم موفق هستند. زندگی رو سخت نگیرید. زندگی فقط درس و مدرسه و دانشگاه نیست. این‌طوری یه روزی سرتون رو بر می‌گردونید می‌بینید کلی از روزهای عمرتون، لحظه‌های خیلی قشنگ و هزار تا موقعیت دیگه رو از دست دادید و صاحب هیچ چیز جز حسرت و خستگی نخواهید بود.
پ.ن: البته این‌ها نظرات شخصی بنده حقیر بود که معمولا وقتی با افرادی که شرایط شما رو دارند و از درس خوندن عذاب می‌کشن مواجه میشم، این توصیه‌ها رو می‌کنم. امیدوارم کمکی کرده باشم. درضمن، اگر زحمتی نیست این مطلب رو هم بخونید.
با خوندن این پستت بسیار ناراحت شدم.
من هم حال و روز خوشی ندارم.
نمی تونم به درستی درکت کنم. نمی خام ادا اطفار دربیارم و از جمله های کلیشه ای و دروغ استفاده کنم.
آره درکت نمی کنم.
اما یک بزغاله هم این پستت رو بخونه می فهمه خیلی قلبت شکسته. چه برسه به آدم.
امیدوارم حالت خوب بشه.