دیروز ساعت 8صبح به کلاس ریاضی رفتم و ساعت 3 از انجا مستقیما به کلاس فیزیک در کرمانشاه رفتیم و یک ساعت در راه بودیم
و من درست 8 صبح از خانه بیرون زدم و 8 شب به خانه رسیدم و من راضی ام که چقدر خوب می اموزم و با تمام این درس ها ثانیه ای احساس خستگی نمیکنم
و من به تازگی فهمیده ام خوشحالی یک کنکوری به ریاضی بلد بودن است
و اگر میشد شیمی ام را بالا میاوردم شاید پیروز میدان بودم
و من هزار سال از این که از اقای حقیقی ناراضی بودم پشیمانم
اقای حقیقی طوری ریاضی را درس میدهد که هیچکس دیگر هرگز درس نداده ،نمی دهد و نخواهد داد .
فهمیدن ریاضی انقدر کامل بسیار عجیب است
امتحان امروز را 50 درصد میزنم ای کاش همه اش درست باشد که واقعا 50 بزنم
چ ابرو ریزی ای شد ای کاش معادله ی مثلثاتی بلد بودم
....
و من فقط منتظر ان روزم که پایم را از در دانشگاه داخل بگذارم
اقای حقیقی میگه اونایی که شهید بهشتی درس میخونن ادمای عجیب و قوی ای هستن ،ولی مگه منم عجیب غریب نیستم ...مگه منم باهوش نیستم؟مگه من همونی نیستم که از بین دخترا جز اون تنها سه نفری بود که تیزهوشان قبول شد ...مگه من همون دختری نستم که رتبه ی اول نمونه دولتی قبول شد ...
این بازی را هم مثل بازی های قبل میبرم
چون من یک برنده ام.