رمان''ِالهِه ی مردگآنْْْ ''{قسمت پنجم}

به سمت کوچه ای که به کوچه ی بزرگتر ختم میشد اشاره کردم 

+از اون سمت

به انتهای کوچه دویدم و نوید هم سرعتش رو زیاد کرد تا به من رسید اگه همون مسیر رو میرفتیم میرسیدیم به یه خونه و ته همون کوچه سمت راستمون یه باغ بود که حالا دیگه بخاطر سرما هیچ برگی نداشت، به سمت چپ پیچیدم که به خیابان بی ترددی می رسید، خیلی مردم اونجارو نمیشناختم و البته جای خلوتی هم بود بخصوص تو این سرما که پرنده هم پر نمیزد، به خیابون که رسیدیم باید سراشیبی تندی رو به سمت بالا می رفتیم و باز هم به خیابون دیگه ای می رسیدیم که اون خیابون هم از دو طرف به خیابون دیگه ای متصل می شد که شیب خیلی بیشتری داشت از عرض اون خیابون عبور کردیم تا به کوچه ای مقابل همون خیابون قبلی برسیم، یک طرف کوچه به خاطر شیبش کمکم بلند میشد و یه بلندی به ارتفاق تقریبا 1_2متر درست میکرد که همینجوری بلند تر میشد  به ته کوچه که رسیدیم به سمت راست پیچیدم و بعد از رد کردن چند کوچه پس کوچه ی خیلی باریک که یه دچرخه هم از آن عبور نمیکرد به کوچه پهنی رسیدیم، این کوچه ای بود که مادر بزرگم هم در آن زندگی می کرد، از کوچه گذشتیم و به خیابان رسیدیم سر کوچه که به خیابان می رسید ایستادیم، خیابان از دو طرف با درخت های کاج پوشیده شده بود، سمت چپ ما قبرستانی بود

ادامه داستان در ادامه مطلب...  

داستان "ناشناخته"[قسمت سوم ]

{قسمت اول }

{قسمت دوم}

آن دنیای زیبای پیش رویش،رویایی سراب گونه نبود

بلکه حقیقت داشت،اری بکی دیگر از اعجاز های حیات

همین که دستش را دراز کرد تا ان خنکارا حس کند 

در نیمه راه متوقف شد ،ولی او نبود که این کار را میکرو بلکه دستش از مرز میان این دو سرزمین عبور نمیکرد

بار در به ان دانه های سفید خیره شد که بدون هیچ عجله ای از اسمان سقوط میکردند و با تمام وجودش آرزو کرد ک ای کاش میتوانست یکی از ان ها را امس کنا

اه خدای من باور نکردنی بود دستش از میان آن مرز سهر آمیز عبور کرده بود

قدمی به جلو گزاشت 

خنکا و تاریکی و ان اعجاز زیبای رقصان و رنگارنگ در اسمان تمام وجودش را سر شوق اورده بود

ولی صبر کنید ...

دخترک به ناگه بازگشت و پشت سر خود را نگاه کرد

ان تپه ی شنی و راز آلود که هرگز موفق نشد روی آن باییستد

یا ان نور گرم که بر سرو صورتش میتابید 

در همین فکر بود که فهمید تا دیگر نمیتواند حرکت کند

اه خدای من مگر میشود

او در مانه ی آن دو سرزمین گیر افتاده بود

اندکی تلاش کرد ولی راهی از پیش نبرد 

پس به جلو حرکت کرد 

سرمای استخوان سوز از یک طرف و گرمای جان سوز از طرف دیگر حالش را دگرگون کرده بود

اصلن حس خوبی نبود او ان دو حس را با همدیگر دوست نداشت

یردش بود و از یک طرف تشنه خستگی و نبود انرژی هم فشار می اورد

بدنش می لرزید چشم هایش تار میدید...

داشت از نفس می افتاد که در اخرین لحظه منظره ی باور نکردنی ای را پیش روی خود دید....

بقیه ی داستان را در ادامه ی مطلب بخوانید ....