میخوام اونقد بدوام که نفسی برام نمونه بعد همونجا زانو بزنم و انقد جیغ بزنم که نفسی برام نمونه
دیگه به تنگ اومدم
چرا اینجوریه چرا ؟
چرا من ؟
چرا از بین این همه ادم خراب و داغون ترین منم ؟بلند میخندم؟چون همه چیز خنده داره
حسرت در گلومو گرفته تموم نمیشه
غصه تموم نمیشه ...مگه تو افسانه ها
من دارم درد میکشم
نمیدونم چقد دیگه میتونم بیام
من همون دختر تنها و ساکتیم که اروم اروم داشت رو تختش جون میداد
گوشه پانسون جون داد
ته کتابخونشون جون داد
من رو همین تخت خودمو بغل کرده بودمو زار میزدم همینجا تو این بلاگ بار ها با گریه نوشتم
درست همینجا به خود کشی فکر کردم
درست همینجا خودکشی کردم
همینجایی ک الان دراز کشیدم بارها خودمو تو اغوشش تصور کردم
بار ها از تنهایی ب خودم پیچیدم
درست رو همین تخت با همین ملافه های صورتی شبایی ک فکر نمیکردم صبح بشنو صبح کردم
اخ خدا دیگه جون ب لبم رسیده
دیگه نمیخوام خفه شم میخوام نفس بکشم میخوام حرف بزنم بسهههههه
من زندونی شدم تو این اتاق و رو این تخت
من نمیخوام دوباره رو این تخت خودکشی کنم اونم برای اخرین بار ...
خدایا